Met “The Harmony Codex” brengt Steven Wilson zijn zevende album uit. Wie naar ‘De Harmoniecodex’ luistert, heeft het gevoel verdwaald te zijn in een Escher-tekening die uitsluitend uit geluid bestaat. In de tien nummers van het album navigeert Steven Wilson door een verward web van herinneringen en leidt de luisteraar langs paden waar schaduwen van reflectie, bedachtzaamheid en melancholie zich verspreiden.

Het album is bedacht en gecomponeerd door Wilson, die alleen werkte in een studio in de garage van een herenhuis in Noord-Londen, ondersteund door muzikanten van over de hele wereld (waaronder oude studiopartners zoals Ninet Tayeb, Craig Blundell en Adam Holzman). als een aantal nieuwe medewerkers zoals Jack Dangers van Meat Beat Manifesto en Sam Fogarino van Interpol). Elke muzikant werd uitgenodigd om zijn individuele stempel op het album te drukken. De snares, strijkers en gesamplede geluiden die door elke artiest werden bijgedragen, werden met elkaar verweven om een ​​uniek geluid te creëren.

En hoewel The Harmony Codex een plaat is die is gemaakt met ruimtelijk geluid in gedachten, is het geen plaat die een geavanceerd geluidssysteem nodig heeft om je mee te nemen - twee luidsprekers en een open oor zijn meer dan genoeg.